İşlerinde kullandığı malzeme ve teknik sayesinde yaşamın sabit olmayan ve kaygan duruşuna göndermede bulunuyor. Resimsel bir görseli oluşturmanın bir çok kestirme yolu varken, işçilik diye tanımlanan yapma aşamasına bu denli zaman harcayarak sürecin kendisine vurgu yapıyor. Bir diğer deyişle oluşum sürecini öne çıkararak, sonuca hedeflenmiş hareketi yavaşlatmaya çalışıyor, kısacası zamana odaklanıyor. Sabire Susuz, giysilerin markalarını ve kullanma talimatlarını taşıyan etiketleri, tasarladığı kompozisyonlara uygun olacak biçimde özel bir müdahaleyle istediği renge boyarken, toplu iğneyle bir bez üzerine iliştirerek imgeler yaratıyor. Değişik tekniklerde boyadığı etiketleri kullanırken, markaların okunabilirliğini bozmamaya özen gösterdiği çalışmaları, taşıdığı mozaik etkinin yanı sıra sabit olmayan devinimli formlara yüzey oluşturuyor. Tıpkı marka ve etiketin kavramsal açıdan taşıdığı anlam gibi, sanatçının işlerinde de “iğnelerin basit bir hareketle sökülebilir olması ve geriye sadece boş bir bez kalması”, markalaşmanın bir kimlik edinme sürecinden ziyade her an bozulmaya müsait, iliştirilmiş bir yanılmasa olduğu gerçeğini hatırlatıyor.